Ÿ	Loopt van endocardiaal naar epicardiaal. In rust heerst er geen potentiaalverschil over het celmembraan. Zie figuur 2(geen verschil tussen A en B van basislijn). De buitenkant van de cel is positief geladen, de binnenkant is negatief;

Ÿ	Tijdens de depolarisatie of ontlading loopt de vector in de richting van de electrode(kop=+, staart=-). De depolarisatie(QRS)begint op basislijn(A). De Buitenkant van de cel wordt -, de binnenkant wordt +;

Ÿ	Is de cel helemaal gedepolariseerd, dan bestaat er geen potentiaalverschil meer over de celwand.(buiten -, binnen +)Het QRS eindigt op de basislijn(B);

Ÿ	De depolarisatie van de kamers veroorzaakt het QRS-complex terwijl de depolarisatie van de atria een P-top tot gevolg heeft.

Ÿ	Is de cel helemaal gedepolariseerd of ontladen, dan is er geen potentiaalverschil meer over de celwand.(buiten -, binnen +)Het QRS eindigt op de basislijn(B);

Ÿ	Indien de repolarisaie van endocardiaal naar epicardiaal loopt, is de zin van de vector naar endocardiaal gericht(kop +, staart –). In dit geval is de negatieve kant van de vector naar de elektrode gericht. Dit veroorzaakt negatieve uitslag, een negatieve T. Zie figuur 3;

Ÿ	De repolarisatie loopt(door hoge druk endocardiaal)van epicardiaal naar endocoardiaal. De zin van de vector is naar epicaridaal (kop +, staart -). In dit geval is de positieve kant van de vector naar de elektrode gericht. Dit veroorzaakt een positieve uitslag, een positieve T;

Ÿ

De repolarisatie van de kamers veroorzaakt een T-top, terwijl de repolarisatie van de atria een Ta-golf tot gevolg heeft. De amplitude hiervan is gering en wordt vnl. bepaald door de repolarisatie van het linkeratrium. De repolarisatie van het rechteratrium valt samen met de depolarisatie van het linkeratrium. De Ta-golf is niet in alle afleidingen zichtbaar. De golf wordt het best gezien bij een verlengde PQ-tijd of een 3de graads AV-blok.